Krakowska Fundacja Komunikacji Społecznej
w skrócie KFKSTekst z folderu Krakowskiej Fundacji Komunikacji Społecznej
 |
| Logotyp Krakowskiej Fundacji Komunikacji Społecznej |
Pomimo ratyfikowania Konwencji Genewskiej oraz Aktu Końcowego helsińskiej KBWE, gdzie prawa te, oczywste w swej istocie zostały zapisane, nadal odmawia się społeczeństwu pełnego dostępu do prezentacji wielorakich poglądów. Ta stała odmowa jest – naszym zdaniem – jedną z głównych przyczyn wszelkiego rodzaju kryzysów, które wstrząsały do tej pory naszym krajem. Nadszedł czas, by w oparciu o zobowiązania władz skorzystać z przysługujących praw, urzeczywistniając ideę swobodnego przepływu informacji. Jest to bowiem nieodzowny warunek wyjścia ze stanu, w którym przyszło nam żyć obecnie.
Łamanie barier w dostępie do informacji udało się w słowie drukowanym. Drugi obieg i jego osiągnięcia są dzisiaj niekwestionowane, a jego perspektywy na podjęcie działalności jawnej – realne. Jednakże ciągle jeszcze pustą literą prawa pozostaje dostęp społeczny do radia i telewizji. Próbowaliśmy przełamać i ten monopol – Kraków ma tu realne osiągnięcia. W ostatnim dniu protestacyjnego strajku proklemowanego po wprowadzeniu stanu wojennego, popłynęły w eter z Kombinatu Metalurgicznego HiL audycje Radia Wolna Polska, które w latach następnych działało pod nazwą Radio Solidarność Małopolska.
Nowa sytuacja polityczna w naszym kraju wzbudza znów nadzieję, że formy takiej działalności podziemnej nie będą już dalej konieczne. Zaangażowanie się zespołu Radia Solidarność Małopolska w prace redakcji krakowskiego studia wyborczego – Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego Solidarność – jest dowodem, iż można inaczej. Lecz nie w tym rzecz, aby podjąć okruchy w postaci symbolicznej, kilkuminutowej obecności środowisk niezależnych w radiu i telewizji. Idzie o coś więcej, o naszą pełną podmiotowość.
Podczas obrad Okrągłego Stołu w podzespole do spraw środków masowego przekazu, w komunikacie końcowym (pkt. VI ust. 7) została zapowiedziana zmiana ustawy o łączności i telekomunikacji. W imieniu opozycji porozumienie to sygnował senator Krzysztof Kozłowski: Strony zgodnie opowiedziały się za rychłym opracowaniem przez Sejm nowej kadencji całościowych regulacji prawnych w formie ustaw, określających status Komitetu d/s RiTV i „ład w eterze”, a zawartych obecnie w Ustawie o Komitecie d/s RiTV oraz ustawie o łączności. Umożliwi to rozwój stacji radiowych i telewizyjnych finansowanych z różnch źródeł (m.in. przez społeczności lokalne), lub stacji komercyjnych działających w skali poniżej ogólnokrajowej, rozwój telewizji satelitarnej, kablowej, telegazety, itp.
Otóż pragniemy dopilnować tej kolejnej, zawartej z narodem umowy i stąd 9 czerwca 1989 roku przed notariuszem Państwowego Biura Notarialnego w Krakowie powołaliśmy Krakowską Fundację Komunikacji Społecznje TViR. Po uzyskaniu stosownych zezwoleń wynikających ze zobowiązań strony rządowej, Fundacja nasza powoła w pierwszym rzędzie regionalną rozgłośnię radiową, pracującą na falach ultrakrótkich pod nazwą Radio Małopolska, a przy niej – studio fonograficzne wraz z biurem koncertowym. W dalszej konieczności zamierzamy uruchomiść ośrodek wydawniczy zajmujący się głównie drukiem książek i publikacji z zakresu informatyki, radia i telewizji. Kolejne etapy to: uruchomienie stacji retrasmisyjno-nadawczej, objęcie telefonii krakowskiej siecią informatyki abonenckiej oraz budowa ośrodka telewizyjnego.
Wszystkie te środki techniczne służyć by miały naszemu nadrzędnemu celowi statutowemu – idei upowszechniania swobodnej komunikacji społecznej, rzetelnej i obiektywnej informacji, swobodnego wyrażania opinii i poglądów. Obok informacji własnych korespondetów krajowych i zagranicznych udostępnimy, w pierwszym rzędzie mieszkańcom Małopolski, programy światowych agencji informacyjnych oraz innych ośrodków radiowo-telewizyjnych.
Realizując dalsze nasze cele statuowe zamierzamy zająć się upowszechnianiem oświaty szczególnie w zakresie znajomości języków obcych. W ramach najszerzej pojętej działalności dydaktycznej, w celu upowszechniania sztuki radiowej i telewizyjnej, zamierzamy podjąć współpracę z zagranicznymi ośrodkami kształcenia kadr dla potrzeb TViR, co doprowadzić może do powstania w Krakowie szkoły wyższej o takim profilu. Swoją rolę widzimy także w propagowaniu dorobku kultury światowej w kraju, polskiej zaś za granicą. Nasza Fundacja chce też przyczynić się do rozszerzenia kontaktów z Polonią. Zwłaszcza teraz, w chwili gdy emigracja z Polski osiągnęła niespotykane w naszej historii rozmiary, wydaje się szczególnie istotne, aby setki tysięcy Polaków nie zostało bezpowrotnie straconych dla kraju.
Być może zarysowany zakres działalności Krakowskiej Fundacji Komuniacji Społecznej wydaje się zbyt szeroki i śmiały, ale też przyszło nam żyć w czasach, w których musimy szybko nadrabiać nie z naszej winy, nie z narodu winy stracone lata. Świadomi siły wzajemnych związków i wewnętrznej międzyludzkiej jedności wierzymy, że zamierzenia nasze przyczynią się do urzeczywistnienia Europy bez granic, ufając zarazem, że w realizacji tych zamierzeń nie pozostajemy sami.
Kraków, czerwiec 1989 r.
Rada Fundacji:
Krzysztof Bachmiński – adwokat, obrońca więźniów politycznych, doradca prawny, członek Zarządu Fundacji;
Stanisław Handzlik – działacz nowohuckiej Solidarności, więzień politczny, szef Biura Komisji Robotniczej Hutników;
Marek Jodłowski – Radio Solidarność Małopolska;
Krzysztof Kozłowski – senator Ziemi Krakowskiej, zastępca redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”;
Edward Nowak – poseł OKP Solidarność, więzeń polityczny, działacz nowohuckiej Solidarności, członek Zarządu Fundacji;
Marek Pacuła – dziennikarz radiowy, redaktor studia wyborczego Radia Solidarność Małopolska;
Stanisław Tyczyński – szef Radia Wolna Polska oraz Radia Solidarność Małopolska, redaktor studia wyborczego, prezes Fundacji;
Aleksandra Zieleniewska – dziennikarka i spikerka Radia Solidarność Małopolska, redaktor studia wyborczego.
RMF FM