Ewa Miszczak-Dziurdzik

Jest absolwentką Liceum Ogólnokształcącego w Jaśle. Ukończyła studia pedagogiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Związna z RMF FM od 1994 r. Najpierw była dziennikarzem agencji informacyjnej, wydawcą magazynu publicystycznego Radio Muzyka Fakty i wydawcą programów weekendowych.

Od 1997 r. pełniła funkcję sekretarza redakcji. W tym czasie zajmowała się organizacją pracy dziennikarzy przy obsłudze wydarzeń krajowych i zagranicznych, w tym uroczystości rozdania Oscarów, imprez sportowych o charakterze międzynarodowym, m.in. mistrzostw świata w piłce nożnej; a także organizacją relacji reporterskich podczas konfliktów w Zatoce Perskiej i powodzi w 1997 r.. Była także wydawcą programu Kontener wyborczy przed wyborami parlamentarnymi w 1997 r. Nadzorowała również produkcje studia nagraniowego, koordynowała współpracę działu antenowego z pozostałymi działami radia: sprzedażą, promocją, marketingiem, itp. Do jej obowiązków należało również przygotowywanie konkursów antenowych.

W 2000 r. została Dyrektorem Anteny. Od 2004 r. z półroczną przerwą pełni funkcję Wiceprezesa Zarządu Radio Muzyka Fakty Sp. z o.o. – nadzoruje od strony programowej stacje RMF Classic i RMF MAXXX. Jako Komplementariusz zarządza spółkami od momentu ich przekształcenia odpowiednio: spółki BROKER FM S.A. w "Grupę RMF Sp. z o o.o." sp. k. od 1.09.2009 roku oraz spółką Radio Muzyka Fakty Sp. z o.o. w Radio Muzyka Fakty Grupa RMF Sp. z o.o. sp. k. od 1.02.2017 roku.

Kazimierz Gródek:

Ewa mnie ujmuje konsekwencją, gadatliwością i taką zadziornością – skłonnością do osiągania celów.

Anna Kozłowska-Kalbarczyk:

Ewa Miszczak to kobieta silna, zdecydowana, o ogromnej wytrzymałości psychicznej. Tytan pracy. (...) Do tego osoba bardzo pogodna. (...) Jasno wyraża swoje zdanie – nie ma z tym najmniejszych problemów, a jednocześnie ma zarówno dystans do siebie, jak i do otoczenia.

Marzena Rogalska:

Ewę Miszczak pamiętam jako "latającą" po piętrach z kartką, na której miała napisane rzeczy do zrobienia. Typ mróweczki. Czasami przychodziłam do niej i wyzywałam ją od pracoholiczek.

Tadeusz Sołtys:

Czego Ewie zazdroszczę? (...) Potrafi sobie poukładać na karteczkach wszystko tak, że nic się nie rozsypie i o niczym nie zapomni. Ja tego nie potrafię, a imponują mi ludzie, którzy potrafią robić to, czego ja nie potrafię.